4WD avontuur in Oman

Oman wordt nog niet veel bezocht door reizigers. Het land ligt in een lastig deel van de wereld en kampt daardoor wellicht met onbekendheid en vooroordelen. Reizigers die Oman wel kennen, spreken zonder uitzondering lovend over het land en de bevolking. Het werd tijd om zelf polshoogte te nemen. Met een vriendin boekte ik de Treasures of Oman rondreis.

Muscat

De hoofdstad van het sultanaat is een grote en moderne stad die in niets lijkt op andere bekende steden in het Midden-Oosten, zoals Dubai en Abu Dhabi. Mateloze luxe ontbreekt. Hotels en moderne winkelcentra zijn er genoeg, maar deze zijn ingetogen qua sfeer. Op de wegen rijden voornamelijk SUV’s en de betere Duitse automerken, weinig Rolls Royces of protserige sportwagens. Wij rijden in een Toyota Landcruiser, een comfortabele 4WD die bij ons hotel wordt afgeleverd.

Navigatie

Het oude centrum van de stad ligt aan de kust en is overzichtelijk, daar rijden we de eerste dag makkelijk naartoe. We wandelen langs het paleis van de sultan en flaneren in de wijk Muttrah tussen de lokale bevolking over de Corniche, de boulevard waar ook de indrukwekkende soek (de best gesorteerde van het Arabisch schiereiland) en de Lawathi moskee met de mooie blauwe minaret liggen. In Muttrah is het op sommige plekken betaald parkeren. In een winkeltje waar we een lokale SIM-kaart kopen krijgen we uit hun eigen portemonnee wat kleingeld voor de parkeermeters omdat het personeel uit de kas geen geld kan wisselen. Het is onze eerste ervaring met iets wat we al wisten van andere reizigers; de Omani’s zijn bijzonder vriendelijk.

Op de terugweg naar het hotel passeren we herhaaldelijke malen herkenningspunten zoals de Sultan Qaboos Grand Mosque en het Grand Opera House en weten dat we in de buurt zijn, maar we slagen er niet in om het hotel te vinden. Als we uiteindelijk een taxichauffeur vragen om voor ons uit te rijden, blijken we op nog geen tien minuten van het hotel te zijn. Met vooruitziende blik hadden we die ochtend al gevraagd of we toch maar een navigatie in de auto konden huren, dus die lag de volgende dag netjes voor ons klaar bij de hotelreceptie.

Sultan Qaboos Grand Mosque

De grote moskee van Muscat is schitterend en op maandag tot en met donderdag in de ochtenden te bezoeken van acht tot elf uur. Natuurlijk moet je gepast gekleed gaan. Dat betekent geen blote schouders, armen en benen en vrouwen dienen ook het hoofd te bedekken. Indien nodig zijn er bij de ingang abaya’s te huur, de lange gewaden die veel vrouwen in Oman over hun kleding dragen. In de moskee zijn vrijwilligers aanwezig die informatie geven. Bijvoorbeeld over de schitterende kroonluchter van Swarovski kristal en het enorme vloerkleed waar 600 vrouwen vier jaar lang aan hebben gewerkt. Wij treffen een vrijwilliger die een aantal jaar in Nederland heeft gewoond en onze taal nog vloeiend spreekt en in het informatiecentrum ontmoeten we een vriendelijke dame die met een Nederlandse Shell-man is getrouwd en in Gouda heeft gewoond, ook zij spreekt vloeiend Nederlands en blijkt haar appartement in Oman via Airbnb te verhuren aan toeristen. We hadden de mensen hier traditioneler ingeschat, dat blijkt een verkeerde aanname.

Naar het zuiden

Onze eerste overnachtingsplaats na Muscat is het hotel bij het Research Centre van Ras Al Jinz, waar het hele jaar door groene zeeschildpadden eieren leggen op het strand. Het ligt zo’n 300 kilometer ten zuiden van Muscat, vlak bij het plaatsje Sur. Voor de zekerheid laten we ons uitleggen hoe we het beste de stad uit kunnen rijden en zo belanden we in één keer op de juiste provinciale weg. Een deel van de route leidt langs de kust, we gaan van de grote weg af en rijden naar zee. Eigenlijk zijn we op zoek naar het Bimmah sinkhole, een natuurlijke ondergrondse waterput, maar daar rijden we per ongeluk aan voorbij. Wel genieten we van het uitzicht op de mooie rotsachtige kust en maken we een stop bij een strand waar we onze eerste dromedarissen van deze reis tegenkomen. Ze komen kennismaken en poseren graag voor de foto. We rijden verder naar Wadi Shab, een mooie kloof waar een rivier uitmondt in zee. We maken er een wandeling met een lokale gids en komen uit bij een helder watertje waar je kunt zwemmen. Doorlopen naar een waterval is ook een optie, maar daarvoor ontbreekt de tijd.

Aan het begin van de avond komen we aan bij ons hotel bij het Research Centre van Ras Al Jinz. Als enige plek ter wereld leggen in Oman schildpadden het hele jaar door eieren op het strand. Het is al donker en in eerste instantie missen we daardoor de afslag. Vertrouwen op de navigatie blijkt geen zin te hebben, het apparaat heeft nog nooit van Ras al Jinz gehoord. Even stoppen en de weg vragen is een prima oplossing.

Groene zeeschildpadden

Later op de avond worden we samen met de andere hotelgasten door een gids begeleid naar het strand. Het is niet ver lopen, maar wel aardedonker. Op het strand zien we grote schildpadden die net eieren hebben gelegd en die bezig zijn om het nest af te dekken met zand. Wat een werk! Met haar lange voorpoten schuift het vrouwtje steeds in ongeveer zes halen zand naar achteren. Dan rust ze even uit en herhaalt ze dit totdat het hele nest afgedekt is. Snel gaat het natuurlijk niet en bovendien heeft het vrouwtje er al een hele klus op zitten. Ze is het strand op geschuifeld, heeft een diepe kuil gegraven en haar eieren gelegd. Het afdekken van het nest is de laatste handeling voordat ze weer in zee verdwijnt. Eén vrouwtje is nog bezig met eieren leggen. Stilletjes mogen we daar even bij kijken. Een bijzonder moment.

De volgende ochtend staan we om vijf uur op om opnieuw naar het strand te gaan. De meeste andere hotelgasten blijven in bed, waardoor we met een klein groepje zijn. Heel prettig. Als bonus zie ik nog een vallende ster ook! Op het strand legt een schildpad de laatste hand aan een nest, daarna zien we haar wegzwemmen in zee. Ook volgen we een aandoenlijk babyschildpadje dat de weg naar zee zoekt. Wanneer de zon opkomt zien we pas hoe ontzettend veel nesten hier op het strand zijn, het lijkt wel een gatenkaas.

1000 Nights Camp

Inmiddels hebben we uitgevogeld dat de navigatie het beste werkt wanneer je de GPS coördinaten instelt en zo rijden we zonder omwegen naar Bidiyah, de toegangspoort tot de Wahiba Sands woestijn. Bij de benzinepomp wordt onze bandenspanning verlaagd en onderhandelen we met een man die zijn diensten aanbiedt als gids tijdens de rit naar het kamp. We hebben een goede kaart en de GPS-coördinaten, maar zien onszelf niet de auto uitgraven als we in het zand zouden blijven steken. Met de gids spreken we af dat hij ons met zijn eigen auto begeleidt tot een lastig bochtig traject door rul zand. Het laatste deel van de route kunnen we zelfstandig afleggen.

We stuiven in volle vaart achter de auto van onze gids aan. Wat een leuk avontuur is dit! De auto danst in het zand maar dat kan geen kwaad, in de woestijn is ruimte zat. Ik zit achter het stuur en waan mij een deelnemer aan de Camel Trophy (nou ja, dan moet je de gids even wegdenken). De route naar het kamp heeft voldoende herkenningspunten, er is geen risico dat je verdwaalt. Maar we zijn blij dat de gids ons over het uitdagende stukje in de duinen helpt, want we hebben allebei weinig ervaring met echt 4WD-rijden.

Het kamp in de woestijn heeft iets weg van de safarikampen in Afrika. In onze comfortabele tent staan twee bedden, een koelkast en een zitje. Aangrenzend ligt onze badkamer, waar je in de openlucht kunt douchen.

Vallende sterren

In de namiddag klauteren we de duinen op voor een spectaculaire zonsondergang. Boven ons hoofd komen af en toe kites voorbij met een motortje eronder, een lijken wel XL-bromvliegen. Het moet bijzonder zijn om vanuit dat perspectief de woestijn te bekijken. Zodra de zon onder is komen onze warme truien goed van pas. Die houden we ook aan tijdens het heerlijke diner in de buitenlucht. Als we na het eten terugkeren naar onze tent regent het vallende sterren. We tellen er meer dan 10, ik kom wensen tekort!

Nizwa

De overnachting in de woestijn was een top ervaring. Ik had dan ook best een nachtje langer willen blijven, voor een rustdag en een beetje luieren bij het zwembad. Maar we zetten koers naar Nizwa. Op de terugweg door de woestijn – dat gaat nu makkelijk zonder begeleiding – komen we weer groepjes vriendelijke dromedarissen tegen. Bij de benzinepomp worden onze banden opgepompt en rijden we het asfalt op.

Het interieur van ons hotel in Nizwa is mooi van lelijkheid. Wit marmeren vloeren, veel zilver, meubilair met gekrulde poten en tl-verlichting in het restaurant. Maar het is er spic en span en het personeel is vriendelijk, zoals in de rest van het land. De volgende ochtend bezoeken we de soek en het beroemde ronde fort van Nizwa, die samen achter een stadsmuur liggen. Op vrijdag is hier een leuke geitenmarkt, maar ook op andere weekdagen is de soek zeer de moeite waard. Deze is verdeeld in hallen waar dezelfde waar wordt verkocht: in de ene hal groente en fruit, elders dadels, kleding of huishoudelijke artikelen. We mogen alles proeven. Verkopers poseren graag met hun koopwaar en maken een praatje. Ook het fort is erg mooi en wordt tevens door veel Omani’s bezocht.

De bergen in

De volgende middag arriveren we in Jebel Shams in de uitlopers van het Al Hajargebergte, een verrassende regio van Oman (zie foto). Het laatste deel van de route leggen we af over een onverharde weg. Prima te doen met onze 4WD auto. Vanaf ons hotel is het een klein stukje rijden naar de rand van de kloof. We rijden er heen voor een schitterende zonsondergang. Ik had er foto’s van gezien, maar als je zelf aan de rand van deze zogenaamde ‘Grand Canyon van Oman’ staat en een uitzicht van 360 graden hebt, maakt het gebergte een onuitwisbare indruk. We ontmoeten er een gids die ons de volgende ochtend begeleidt tijdens een wandeling van ongeveer drie uur, een traject dat W6 wordt genoemd. Goed gemarkeerd en niet al te zwaar, dus ook zonder gids goed te doen. Bijna ging de wandeling niet door, want de hele nacht regent het pijpenstelen. Flink koud is het ook in dit hooggelegen gebied (ca. 2800 meter), we zijn blij met de verwarming in ons chalet. Gelukkig trekt tijdens het ontbijt het wolkendek open en maken we alsnog onze wandeling naar een ruïne en een mooi uitzichtpunt bij een waterval.

Terug in Muscat

Op onze laatste dag in Muscat maken we nog wat foto’s, onder meer van Starbucks waar Omani in traditionele kleding op het terras zitten, een grappig contrast. Onze gids uit Jebel Shams stuurt per WhatsApp een foto waarop hij in de sneeuw staat, die ’s nachts is gevallen. Zo koud kan het dus worden in de bergen. We rijden naar het vijfsterren hotel The Chedi, waar we voor het eerst tijdens onze reis lunchen met een glas wijn. In Oman wordt weinig alcohol geschonken. We hebben het niet gemist maar laten ons dit glas goed smaken. Met enige weemoed stappen we in het toestel van KLM voor de terugreis. Ik had graag nog meer van dit bijzonder gastvrije land willen zien.

Tips

• Maak gebruik van een 4WD huurauto, met een gewone personenauto is het niet mogelijk om de woestijn en het gebergte in te rijden. Beide zijn hoogtepunten van Oman, deze plekken overslaan is zonde.
• Gebruik navigatie, maar leer hoe ermee om te gaan. Rijd op GPS-coördinaten of zoek de namen van de hotels op. Omdat de apparaten in het Arabisch zijn ingesteld, reageren deze niet goed op de invoer van straatnamen in het Engels, ook als dat op de juiste wijze gebeurt. De vertaling van het Arabisch naar fonetisch Engels levert voor plaatsnamen allerlei schrijfwijzen op, het is onmogelijk te weten welke de juiste is. Zo kwamen wij onderweg vier schrijfwijzen voor Jebel Shams tegen, namelijk ook Jabal Shams, Jebal Shams en Jabel Shams.
• Leg contact met de bevolking. Na enig aftasten hoe de Omani’s op westerse vrouwen reageren hebben wij ons bijzonder op ons gemak gevoeld. Iedereen was hoffelijk en vriendelijk, we hebben alleen maar mooie ervaringen gehad. De enigen die soms minder prettig naar ons keken waren de immigranten uit India en Pakistan.
• Kledingadvies voor vrouwen: draag ruime shirts, niet te strakke broeken en rokken of jurken tot over de knie. Korte mouwen kunnen best, mouwloos echter niet. Neem een sjaal mee om je te bedekken in de buurt van een moskee, is ook handig als bescherming tegen de felle zon.
• De openbare toiletten in Oman zijn bijzonder schoon, een uitkomst!